Do 1996 r., kiedy firma ogłosiła upadłość, zdołała zrewolucjonizować branżę logistyki, transportu i spedycji drogowej. Firma zaopatrywała U.S Army podczas II Wojny Światowej, Wojny Koreańskiej i przez niemal całą Zimną Wojnę. Wprowadziła rewolucyjne rozwiązania dla transportu ciężarowego i transportu za pomocą hydraulicznych przyczep wywrotkowych, naczep cystern i automatycznego sprzęgu siodłowego wśród ich ponad tysiąca patentów, w tym kontenera transportowego w 1956 r. Firma rozszerzyła swoją działalność krajową o 80 dystrybutorów części i usług. Globalnie rozszerzyła działalność na Europę, Amerykę Południową i Azję. Po serii konfliktów wewnątrz firmy i problemach kadrowych, słabą już firmę, przejął w 1997 r. Największy w tym czasie producent sprzętu holowanego, firma Wabash National.
Praca dla przewoźników
O tym, jak obrotny prezes przekonał przewoźników do pneumatycznych opon
W 1840 r. Amerykanin Charles Goodyear wynalazł metodę otrzymywania gumy w procesie wulkanizacji naturalnego kauczuku na gorąco, z dodatkiem siarki. Dzięki uzyskanym właściwościom rafinowanej gumy, wyposażone w nią koła samochodów znacząco tłumiły wstrząsy. Gumę zaczęto wykorzystywać do produkcji opon pełnych, tak zwanych masywów. Obręcze kół jezdnych oblane gumą stosowano w pojazdach zaprzęgowych, bicyklach, a następnie w samochodach w tym ciężarówek, sprawiając, że praca dla przewoźników stawała się coraz mniej uciążliwa.
Ponad 40 lat później, w 1888 r. Szkot John Boyd Dunlop opatentował oponę pneumatyczną. Według legendy Dunlop, który był weterynarzem, zwinął w rulon swój gumowy fartuch i przymocował go do drewnianej obręczy. Koła z pneumatycznymi oponami Dunlop zamontował w dziecięcym rowerze swojego syna. Spopularyzowanie wynalazku, pomysłowy weterynarz zawdzięcza rowerzystom, którzy dzięki jego wynalazkowi, zaczęli wygrywać wyścigi. Pan Dunlop prawdopodobnie zbiłby olbrzymi majątek na swoim pomyśle, gdyby nie to, że 40 lat wcześniej bardzo podobny wynalazek opatentował Anglik R.T. Thompson. Postopanie patentowe Dunlopa anulowano, dzięki czemu każdy mógł produkować opony pneumatyczne bez konieczności zakupu licencji. We Francji w 1889 roku opony zaczęli produkować bracia Michelin, w USA powstała w 1898 r. firma Goodyear Tire and Rubber Company. Niemiecka firma Continental, która od 1871 r. produkowała masywy, w roku 1898 rozpoczęła produkcję opon samochodowych wyposażonych w dętkę.
Do lat 20 XX w. mało kto wierzył, że opony pneumatyczne mogą być przydatne w pracy dla przewoźników – transporcie, logistyce i spedycji.
Do tej pory w transporcie ciężarowym wykorzystywano masywy, które nie były rozwiązaniem idealnym ale uchodziły za stosunkowo trwałe, do tego były zdecydowanie tańsze niż opony pneumatyczne.
Dlatego też były one przyjmowane były przez przewoźników samochodowych jako rzecz naturalna.
Rynek Transportowy przedstawiał jednak potencjał, który dostrzegał prezes Goodyear Tire and Rubber Company – Frank Seiberling. Jego firma rozpoczęła w 1902 r. produkcję opon pneumatycznych dla samochodów osobowych, zaś czternaście lat później opracowała pierwsze opony dla ciężarówek. Seiberling uważał, że ciężarówki wyposażone w pneumatyki z powodzeniem mogą transportować ładunki.
Przewoźnicy, którzy notorycznie spotykali na poboczach dróg kierowców naprawiających gumy byli sceptycznie nastawieni do wynalazku,. Przekonani byli, że ciężarówki jeżdżące na oponach pneumatycznych nie są wystarczająco trwałe by być przydatnymi w pracy dla przewoźnika. W 1916 roku firma sprzedała niecałe 126 tys. masywów i zaledwie 2141 opon.
